Plectrum

Een plectrum is een stukje plastic dat je tussen de wijsvinger en de duim wordt gehouden en waarmee de snaren van een tokkelinstrument zoals een gitaar, banjo of mandoline worden aangeslagen. Even een lesje geschiedenis: Volgens de tiende-eeuwse Byzantijnse encyclopedie Suda werd het plectrum in de zesde eeuw uitgevonden door een Griekse lierdichteres, genaamd Sappho. Plectrums (of plectra, dat mag ook) vind je in alle soorten en maten. Er zijn duizenden uitvoeringen die verschillen in vorm, kleur en dikte. De meeste plectra zijn van kunststof. De meeste plectrums hebben een dikte variërend van 0,38 tot 3 millimeter. 

Categorieën
Al een idee welke plectrum het moet worden? In dat geval kom je via de subcategorieën snel bij de favoriete plectrum terecht: Dunlop Plectra,  Planet Waves Plectra en  Vinger/Duim Plectra. Ook zijn er diverse themasets, waarin de plectrums (vaak per zes stuks verpakt) worden geleverd in een gave metalbox. De kans is groot dat er een set voorbijkomt met daarop je favoriete artiest. Van Elvis tot  Bob Marley en van  Johnny Cash tot  Motörhead. 

Gebruik van het plectrum
Uiteraard biedt Stringweb de nodige nazorg. Want hoe wordt de plectrumgebruikt? Veel gitaristen houden het ‘m verkeerd vast, tussen de vingertoppen. En daar gaat het mis… Tussen de vingertoppen heeft het plectrum namelijk altijd de neiging te bewegen, waardoor de aanslag altijd met een ander gedeelte van het raakvlak van het plectrum gebeurt. Of nét onder een andere hoek. Maar de gitarist bepaalt wat hij speelt en hoe, niet het plectrum. Hoe men dat doet? Kortgezegd tussen duim en wijsvinger. En dan met het gehele eerste kootje van de vinger, dus niet alleen de vingertoppen. De duim ligt aan de bovenkant en de zijkant van de wijsvinger ligt aan de achterzijde. Ofwel: de duim wijst van de gitarist af en de wijsvinger wijst juist in diens richting.